آی واژه | عطار - باب بیست و یکم: در کار با حق گذاشتن و همه از او دیدن

تقدیر چو سابق است تعلیم چه سود

جز بندگی و رضا و تسلیم چه سود

پیوسته ز بیم عاقبت می سوزی

این کار چو بودنی است از بیم چه سود